رواية رائعة بقلم سارة

لشغله 
يا خويا امه هتفطره ... هو فى ايه يا سلطان ... وفين رحاب 
قالت تلك الجمله وهى تتلفت حولها فى كل اتجاه وهو مازال ممسك بملابسها من خلف رأسها 
رفعت نظرها له قائله
هو انت يا اخويا مسكنى زى الى ماسك حرامى كده ليه
تركها بقليل من العڼف فرجعت خطوه الى الخلف وعدلت ملابسها وقالت
مقولتليش فين رحاب 
فى المطبخ ... بس استنى هنا علشان فى ازاز فى الارض هدخل المه 
لا خليك يا خويا انا هدخل المه 
قالت ذلك وهى تتوجه الى المطبخ ولكنه امسكها مره اخرى من ملابسها وسحبها الى الخلف قائلا لها من خلف اسنانه

قعدى هنا .... انا هلمها 
وتركها ودخل الى المطبخ سريعا
ظلت تنظر اليه فى تعجب ثم خلعت حجابها وجلست على الكرسى فى انتظار خروج رحاب من المطبخ
كانت سهير فى بيتها فى حاله عصبيه شديده كانت امها تنظر اليها فى حيره .... ظلت سهير تتحرك بعصبيه تركل الكرسى ... ټضرب الطاوله لم تنم ولم تهدئ ثورتها منذ عرفت بزواجه .... فبعد ان قابلت ام اسماء بالسوق وحكت لها ما حدث .... وكيف تكلم عنها وكيف وقفت فاطمه بجانبها ومافعله هو من اجل ابيها وهى تشعر بڼار ټحرقها من الداخل ولم تهدء حتى قررت تذهب اليه وتذرع الشك بداخل تلك العروس تجاه سلطان ولكن لم تهدء فبعد ان رئتها 

التى حلمت بان تكون بينهم .... والان ضاع كل شئ..... كل شئ وكانت امها تنظر اليها باندهاش فتكلمت امها بطيبه قائله
مالك با بنتى فى ايه... ايه الى معصبك كده
نظرت اليها سهير بشړ واقتربت منها وقالت صاړخه
انت السبب انتى الى جوزتينى لصالح .... انت الى ضيعتيه من ايدى ... ودلوقتى يقولى اتجوزت الى كان كاره الحريم الى مقبلش يتجوزنى انا ... الى كنت مجننه كل شباب الحته ..... اتجوز حته عيله .... حته بت ولا تسوى 
هو مين ده يا بنتى بس 
سلطان 
سلطان التهامى اتجوز 
ايوه اتجوز من غير فرح ولا زينه ... معرفش جابها منين ... لكن على مين مبقاش سهير شلبى لو خليته يتهنا بيها او تتهنا بيه ... هو ليا انا بس ... انا بس
الفصل التاسع
كانوا جميعا جالسون لتناول الإفطار ... نظر سلطان الى رحاب التى مازالت تشعر بالحرج ... سوف ېقتل بطه ويسلم نفسه الى الشرطه بنفس راضيه
تكلمت بطه كاسره ذلك الصمت قائله
الحمد لله انك متجرحتيش من الازاز 
نظرت لها رحاب وابتسمت وقالت 
الحمد لله .... سلطان مخلنيش الم الازاز متقلقيش
لم يعلق سلطان بحرف فنظرت اليه بطه قائله
مالك يا سلطان ساكت ليه
نظر اليها واجابها بستخفاف وقال
كفايه انت بتتكلمى 
ايه الحكايه يا سلطان مش طايقلى كلمه ليه من الصبح ...
وقف على قدميه وقال
ولا حاجه يا اختى انا داخل البس علشان اروح الورشه
ثم نظر الى رحاب قائلا
شوفى لو عايزه حاجه من السوق اكتبهالى علشان ابعتهالك مع الصبى 
اومئت بنعم وتحركت الى المطبخ سريعا
تحرك سلطان خطوتان ثم عاد مره اخرى ووقف امام بطه قائلا بجديه 
سهير جت هنا وقالت كلام فارغ ... انا فهمت رحاب كل حاجه ... بس عيزاك تخدى بالك ماشى 
ولو قابلتى سهير عقليها بدل ما عقلها انا بطرقيتى .
لوت فمها وهزت راسها بأسى وقالتى
سهير من زمان وهى بتحبك ... بس مش هسمحلها ټجرح رحاب متخفش 
ربت على كتفها وقال
عليكى نور الا رحاب ... هسبلك الحكايه دى .هروح البس انا
كانت رحاب عائده من المطبخ بعد ان كتبت ما تحتاجه فى ورقه وعند باب المطبخ استمع الى كلمات بطه الاخيره ورد سلطان ... شعرت بسعاده غامره وابتسمت ... ظلت على وقفتها بعض الوقت ثم تنهدت بصوت عالى وخرجت الى. بطه قائله
تشربى ايه يا بطه 
ولا حاجه يا رورو .. ده انا اكلت زى البقره فى النجيله مبقاش فى نفس
ضحت رحاب بصوت عالى وقالت
عليكى كلام يا بطه رهيب 
خرج سلطان فى هذه اللحظه وقال
هى كده على طول لسانها متبرى منها 
الله يسامحك يا سلطان بس انا عارفه انك بتحبنى 
ايوه يا اختى بحبك اووووى 
هبعتهملك على طول ... عايزه حاجه تانيه ...
هز رأسها بلا وقالت 
عايزه سلمتك .
ابتسم وقال 
الله يسلمك ... سلام عليكو 
وتحرك بتجاه الباب وخرج ولوح لهم بيده ثم اغلقه 
نظرت رحاب لبطه قائله 
هتحكيلى 
احكيلك ايه يا رورو.
موضوع سهير 
نظرت اليها بطه باندهاش قائله 
عارفه يا بطه ... بس عايزه افهم الحكايه كلها 
طيب تعالى نقعد وهحكيلك كل حاجه
لديها من الخطط الكثير .... ولكن لابد ان تكون حزره ... فهى لا تعرف هذه الفتاه ... ولا تعرف شئ عن دهائها وذكائها حتى توقع سلطان فى حبالها